De grootste fout die fietsers maken is dat ze gaan versnellen als ze op kop komen. Sommigen willen gewoon laten zien hoe sterk ze zijn; anderen bedoelen het goed – ze voelen alleen niet goed aan welke inspanning ze moeten leveren en hebben het gevoel dat als ze op kop rijden, ze volle bak moeten gaan. Als je door de waaier rouleert, houd dan in de gaten welke snelheid de groep heeft en welke inspanning geleverd wordt. Zodra je op kop komt, zorg er dan voor dat je deze snelheid gelijk houdt. Het doel is om de groep samen te houden, niet om de boel uit elkaar te rijden door renners achter je te laten lossen.

Het is bijna onmogelijk om die inspanning voor iedereen gelijk te houden, zeker als er een gevarieerd parcours ligt en als er renners van verschillend niveau in één groep zitten. Je zal kleine aanpassingen moeten maken gedurende de rit, om het zogenaamde elastiekeffect te verkleinen, waarbij de groep soms uit elkaar getrokken wordt en soms weer heel dicht op elkaar komt. Het is beter om twee kleine aanpassingen qua inspanning te doen, dan één te grote correctie te moeten uitvoeren.

Vergelijk het met autorijden: Je gaat niet vol op je rem staan en vervolgens weer vol op het gaspedaal; je probeert je snelheid geleidelijk aan te passen. Om dat ook in een waaier goed tot uitvoering te brengen, probeer je één van de volgende technieken:

Als je het gevoel hebt dat je naar je voorligger toegezogen wordt, trap dan even twee pedaalslagen met minder kracht, om de snelheid aan te passen.

Een makkelijke (en veilige) manier om snelheid te minderen is door even rechtop te gaan zitten en wat meer wind te pakken. Het zorgt er direct voor dat je snelheid minder, zonder het ritme van de groep in het geding komt.

Alleen als het écht nodig is! Door een plotselinge manoeuvre van je voorganger bijvoorbeeld. Knijp heel lichtjes in je remmen, terwijl je door blijft trappen. Je kan hierdoor snelheid minderen, terwijl je ook kan blijven schakelen om de juiste cadans te handhaven.

Focussen op het wiel voor je is een natuurlijk instinct als je in een waaier rijdt, maar het zorgt ervoor dat je geen tijd hebt om te reageren op onverwachte zaken. ‘Houd je hoofd omhoog en kijk ongeveer 10 meter voor je. Kijk door ‘de gaten’ van je voorligger heen – over zijn schouder, onder zijn arm of tussen zijn benen door – en rijdt proactief in plaats van reactief. Dit zorgt ervoor dat de waaier goed blijft ronddraaien.

In plaats van te versnellen als je op kop komt, moet je er voor zorgen dat de snelheid gelijk blijft en dat je snelheid mindert als je van kop af gaat naar achteren toe. ‘Dit zorgt voor de juiste inspanning-herstelratio, zonder snokken tussendoor die ervoor zorgen dat de zwakste renners moeten lossen.’ Als er harde wind staat is het moment dat van aansluiten in de waaier een van de zwaarste momenten. Probeer daar dus een klein beetje energie voor te bewaren!

Waaiers zijn bedoeld om het werk te verdelen onder alle renners, dus beperk je kopbeurten tot een paar minuten zodat je fris blijft en geef andere renners ook de kans om hun werk te leveren.

Als je moe begint te worden, sla dan een paar beurten over tot je klaar bent om weer een kopbeurt te doen. Houd gewoon simpel wat ruimte open voor de renner die van kop komt, zodat diegene weer kan inpikken in de groep. Of ga gewoon direct van kop af zodra je voorop rijdt en pik in het laatste wiel weer in. Je doet iedereen een lol als je gewoon bij de groep kunt blijven, in plaats van jezelf in het rood te rijden en te moeten lossen, waardoor ze later op je moeten wachten.